Stadion Miejski w Poznaniu

Stadion Miejski – stadion piłkarski, który znajduje się w Poznaniu na osiedlu administracyjnym Grunwald Południe przy ul. Bułgarskiej 17. Stadion jest własnością Miasta Poznania, obecnie użytkują go drużyny piłkarskie Lech Poznań oraz Warta Poznań.
W sezonie 2010/2011 był to największy obiekt ligowy w Polsce. W 2012 roku będzie areną rozgrywek Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej. 20 września 2010 odbyło się oficjalne otwarcie stadionu – pierwszej w Polsce oddanej do użytku areny Euro 2012, które uświetnił koncert Stinga w ramach światowej trasy „ Symphonicities ”.

Prace przy budowie Stadionu Miejskiego rozpoczęły się w 1968 roku. Jak większość stadionów epoki PRL -u został wybudowany na podstawie usypanego wału ziemnego, na którym później ukształtowano betonowe miejsca na ławki i koronę stadionu. Obiekt ten składał się z 3 trybun (w charakterystycznym kształcie podkowy), zaś w miejscu czwartej miała powstać pływalnia i sale gimnastyczne, jednak planu tego nigdy nie zrealizowano. Pierwszy mecz poznańska drużyna Lech rozegrała na tym stadionie 23 sierpnia 1980 roku przy 18-tysięcznej publiczności, po przeprowadzce ze Stadionu przy ulicy 28 Czerwca ( Dębiec ). Mecz z Motorem Lublin zakończył z wynikiem remisowym 1:1, a strzelcem pierwszej bramki dla Lecha na nowym stadionie był Marek Skurczyński.

W niedługim czasie wybudowano stanowisko dla centralnej obsługi stadionu – „Kogut”, a po sześciu latach wybudowano najbardziej specyficzny element Stadionu Miejskiego – cztery 56-metrowe maszty z zamontowanymi jupiterami o łącznej mocy oświetleniowej 1890 luksów , po raz pierwszy zostały użyte 15 października 1986 roku podczas meczu eliminacyjnego Mistrzostw Europy Polska – Grecja (2:1). Rekord frekwencji padł 8 kwietnia 1984 roku, gdy na stadionie przebywało ok. 45 tysięcy osób, podczas gdy pojemność stadionu wynosiła w tamtym czasie 40 tys. Wtedy odbyło się spotkanie Lech – Widzew zakończone zwycięstwem gości 1:0. Parę lat później Stadion Miejski został wyposażony w elektroniczny zegar z tablicą wyników, który został umieszczony za 8 sektorem (stąd wzięła się nazwa sektor pod zegarem). Przez wiele lat nie prowadzono żadnych prac modernizacyjnych poza zainstalowaniem plastikowych krzesełek na całości obiektu na początku lat 90.
Na obiekcie przy Bułgarskiej drużyna Lecha Poznań rozpoczęła swoją „złotą erę”. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. zdobywając sześć tytułów mistrzowskich ( 1983 , 1984 , 1990 , 1992 , 1993 , 2010 ) , pięć Pucharów Polski ( 1982 , 1984 , 1988 , 2004 , 2009 ) oraz cztery Superpuchary Polski ( 1990 , 1992 , 2004 , 2009 ). Do tych znaczących sukcesów można jeszcze dodać zdobycie Pucharu i Superpucharu Polski w 2004 roku. Jednak ten stadion nie jest aż tak szczęśliwy dla Reprezentacji Polski (3 zwycięstwa, 4 remisy, 4 porażki, bramki 13-21), która rozegrała tu 11 spotkań. Stadion Miejski był również finałową areną rozgrywek Pucharu Polski w 1998 Amica Wronki – Aluminium Konin 5:3 (pd.) i 1999 Amica Wronki – GKS Bełchatów 1:0

W 2002 roku rozpoczęto gruntowną modernizację stadionu. Pierwszym etapem było dobudowanie brakującej trybuny, która zamknęła "podkowę" obiektu i zwiększyła jego pojemność o dodatkowe 8124 miejsca. Została ona oddana do użytku w 2004 roku, zaś dwa lata później utworzono nad nią zadaszenie. Równolegle do prac z zadaszeniem przebiegał montaż podgrzewania płyty boiska oraz remont masztów oświetleniowych. W styczniu 2006 roku ruszyła budowa trybuny nr II, powstającej w miejscu dawnego „kotła”. Dwie pierwsze kondygnacje zostały ukończone w lutym 2007 roku, zaś trzecia we wrześniu 2008 roku, w wyniku czego pojemność całej trybuny wzrosła do 9000 miejsc. W związku z przyznaniem Polsce i Ukrainie organizacji Euro 2012 władze miasta zadecydowały o zmianie koncepcji architektonicznej stadionu na rzecz obiektu większego, mającego pomieścić ok. 45 tysięcy widzów. Według nowego projektu trybuny nr I i III (boczne) będą trybunami dwukondygnacyjnymi, obie mieszczą po 13750 widzów. Na trybunie nr I znajdują loże VIP oraz stanowiska komentatorskie, zaplecze dla zawodników i sędziów oraz pomieszczenia klubowe. Trybuna nr III w całości jest przeznaczona dla kibiców. Wszystkie miejsca na stadionie są siedzące – krzesełka kubełkowe składane, montowane w taki sposób aby zachować przewyższenie minimum 12cm.

W porównaniu do wcześniejszej koncepcji architektonicznej zmianom uległ również projekt zadaszenia obiektu – tworzy je membranowe pokrycie barwy naturalnego jedwabiu, z modularnym podziałem co 9 metrów, dającym wrażenie pofalowania powierzchni. Dach tworzy spójną całość nad trybunami I, II, i III. Część dachu nad trybuną nr II jest konstrukcją ruchomą, mającą zapewnić prawidłowe doświetlenie murawy nad tą częścią boiska.
Prace nad trybunami I i III trwały od października 2008 roku, a zakończone zostały we wrześniu 2010 roku. Na wszystkich trybunach zamontowano nowe składane krzesełka. Są one szersze niż poprzednie modele, dlatego też pojemność stadionu nieco ponad 41 tys; a nie jak planowano wcześniej około 45 tys. Krzesełka dostarczyła polska marka Forum Seating należąca do krośnieńskiej Grupy Nowy Styl

Ostatecznie po zakończonej przebudowie dokładna pojemność stadionu nie jest znana. Lech przekazuje kibicom gości 2039 biletów co zgodnie z przepisem o minimum 5% puli dla kibiców gości sugeruje że pojemność stadionu to 40 780. Jeśli natomiast pojemność jest większa znaczy to że Lech łamie przepis dotyczący minimalnej ilości miejsc dla kibiców gości. W dokumentach licencyjnych na sezon 2011/12 przesłanych do Ekstraklasy SA klub podał pojemność 41 609.
Trybuna główna przeznaczona dla zawodników, prasy i gości specjalnych; zlokalizowana od strony boisk treningowych. W skład trybuny wchodzi garaż podziemny na poziomie – 4,90. Pozostałe kondygnacje przeznaczone zostaną dla zawodników, sędziów, kibiców oraz dla zaplecza prasowego oraz na powierzchnie biurowe, magazynowe i techniczne.
Trybuna położona od strony fortu VIII , składająca się z trzech poziomów przeznaczonych dla widowni. Części poziomów od strony fortu VIII zarezerwowana jest pod cześć hotelową.
Trybuna biegnąca wzdłuż boiska od strony ul. Bułgarskiej. Pięć kondygnacji przeznaczonych jest dla widowni. Powierzchnia zostanie wykorzystana w celu zaplecza magazynowego, technicznego oraz socjalnego. Ponadto na poziomie + 3,30 przewiduje się dwa pomieszczenia przeznaczone na sale konferencyjne na 25 oraz 50 osób.
Istniejąca trybuna przeznaczona dla widowni, złożona z czterech kondygnacji nadziemnych. Na poziomie + 6,60 zostały wyznaczone miejsca dla widzów niepełnosprawnych.
Puchar Europy Zdobywców Pucharów – PEZP ; Puchar Europy Mistrzów Krajowych – PEMK ; Puchar Lata – Puchar Lata ;
Puchar UEFA – UEFA ; Puchar Intertoto UEFA – INTER ; Liga Mistrzów UEFA – LM ; Liga Europa UEFA – LE
Historycznie pierwszym miejscem na stadionie , gdzie zasiadają najzagorzalsi sympatycy Lecha, nazwanym „Kotłem” był sektor numer 6. Na początku wyposażony on był, podobnie jak cały stadion, w plastikowe ławki. Z czasem ławki zniknęły i zastąpiła je betonowa wylewka. Pojemność sektora szacowana była na 2 tysiące, ale na najważniejszych meczach w „Kotle” gromadziło się o wiele więcej kibiców. Spowodowało to, że „Kocioł” zaczął się rozrastać na sektory poboczne, szczególnie na tzw. „piątkę”. Pod koniec lat 90. w sektorze została zamocowana wieżyczka, celem poprawy słyszalności osoby prowadzącej doping. W trakcie sezonu 1999 / 2000 , „Kocioł” został przeniesiony do sektorów 8 i 9 (po raz pierwszy w 2000 roku w meczu z Zagłębiem Lubin), znajdujące się pod zegarem . Skorzystał na tym klub, który mógł zainstalować w dotychczasowym kotle krzesełka i dzięki temu sprzedawać droższe bilety oraz zapełniając puste zazwyczaj sektory pod zegarem. Po przenosinach pojemność sektora wzrosła do ok. 5 tys. Taka liczba kibiców zapełniała go tylko podczas najważniejszych meczów, a zwykle mecz z tej części stadionu oglądało około 2 tys. widzów. Aby polepszyć organizację dopingu na tych sektorach zamontowano trzy wieżyczki dla osób go prowadzących. W praktyce najczęściej wykorzystywana była jedna, rzadziej dwie. Podczas modernizacji drugiej trybuny, „Kocioł” znajdował się wpierw w 15., a potem w 1 sektorze, gdzie liczba kibiców była poniżej przeciętnej, a także jakość i słyszalność dopingu były gorsze niż poprzednio. 10 marca 2007 podczas meczu Lecha z Zagłębiem Lubin została oddana do użytku „dwójka” (II Trybuna), gdzie odtąd z krótką przerwą na dalsze prace budowlane w 2008 r. mieści się "Kocioł".
Lipiec 2010. Zobacz też: film w wyższej rozdzielczości .
Obiekt posiada ok. 900 miejsc parkingowych (mały tor gokartowy ) – wjazd od ulicy Bułgarskiej i Ptasiej. Na stadion można dojechać tramwajami 1 (Junikowo – Zawady) , 6 (Budziszyńska – Miłostowo) , 13 (Junikowo – Starołęka) i 15 (Budziszyńska – (PST) – os. Jana III Sobieskiego) oraz autobusami A, 50, 63, 91 i 116.