Teatr Wielki w Poznaniu

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, zwany też Operą Poznańską – teatr w Poznaniu przy ul. Fredry 9.
Powstał według projektu Maxa Littmanna z monachijskiej pracowni Heilmann und Littman w przeciągu 18 miesięcy jako nowa siedziba Teatru Miejskiego, który mieścił się dotychczas w przestarzałym budynku Arkadii. Pierwsze przedstawienie – " Czarodziejski flet " W. A. Mozarta – odbyło się w 1910. W 1919 przeszedł w ręce polskie. W okresie międzywojennym miały tu miejsce światowa prapremiera "Legendy Bałtyku" Feliksa Nowowiejskiego, "Margiera" Konstantego Gorskiego i polska premiera "Harnasi" – baletu Karola Szymanowskiego. Podczas walk w 1945 budynek uniknął większych zniszczeń, pomimo że stanowił niemiecki punkt oporu. W 1949 patronem poznańskiej opery został Stanisław Moniuszko .

Fasadę budynku stanowi w rzeczywistości olbrzymi portyk wzniesiony zgodnie z regułami architektury klasycznej starożytnego Rzymu. Kilkadziesiąt monumentalnych stopni ograniczają po bokach rzeźby: po lewej kobiety na lwie, a po prawej mężczyzny z idącą przy nim panterą. Na ich szczycie stoi sześć olbrzymich jońskich kolumn, dźwigających trójkątny tympanon zwieńczony symbolem budynku – pegazem. Od wschodu znajduje się pawilon dawnej restauracji, a od zachodu osobne wejście dla cesarza. Wewnątrz wspaniale dekorowane halle, foyer i inne pomieszczenia. Na widowni mieszczącej około 1000 osób uwagę zwraca kryształowy żyrandol i bogate dekoracje ścian.

Wokół Teatru rozciąga się dość rozległy zieleniec z bogatym, starym drzewostanem, który powstał wraz z budynkiem. Drzewostan ucierpiał jednak w czasie II wojny światowej, kiedy to wycięto prawie całą kolekcję drzew iglastych i pamiątkową lipę, zasadzoną podczas Zjazdu Śpiewaków w 1929 , jako lipę słowiańską. Wojnę przetrwała topola balsamiczna i klony jesionolistne.

Opera została wyróżniona w 1979, jako pierwszy na świecie teatr muzyczny, włoską nagrodą za popularyzację muzyki Giuseppe Verdiego, przyznawaną podczas festiwalu Sacre del Melodramma w Salsomaggiore Terme. Wybór uzasadniono faktem, że w 60-letniej historii teatru, zaprezentowano na jego scenie 25 premier utworów Verdiego, a liczba przedstawień sięgnęła 1500.