Pincio
Wzgórze Pincio (Mons Pincius) znajduje się na północny wschód od centrum Rzymu. Jest to strome wzniesienie górujące nad Piazza di Spagna i Piazza del Popolo. Nie jest zaliczane do siedmiu wzgórz, na których znajduje się Wieczne miasto.
W starożytności, za panowania cesarza Aureliana w III wieku n.e., wzgórze znajdowało się w obrębie murów miejskich. W tamtych czasach nosiło nazwę "Collis Hortulorum", czyli wzgórze ogrodów. Dzisiaj można powiedzieć, że wzgórze należało do arystokracji, ponieważ wiele zamożnych rodzin posiadało tutaj swoje wille. Jedną z nich był ród Pincii, od których później przyjęła się nazwa góry.
Dzisiejsze układ urbanistyczny Pincio został zaprojektowany przez Giuseppe Valadier'a, architekta francuskiego pochodzenia, na początku XIX wieku. Na wzgórzu wznosi się kościół Santissima Trinità dei Monti, czyli Najświętszej Trójcy Świętej, który został zaprojektowany przez Carla Maderne wraz z Giacomo della Porta. Został on ufundowany przez królów francuskich Ludwika XII i Karola VIII. Do dzisiaj jest to główne miejsce francuskiego zżycia kulturalnego i religijnego w Rzymie. Kościół jest sztandarowym przykładem sztuki manierystycznej w Rzymie. Wewnątrz znajdują się freski uczniów Michała Anioła, a także takich artystów, jaki Cesare Nebbia, Michele Alberti i bracia Zuccari. Zabytkowa część klasztoru nie jest udostępniana turystom.
Na wzgórzu znajduje się imponujący pałac nazywany Villa Medici. Legenda mówi, że w nim zamordowano w 48 roku n.e. Valerię Messalinę, cesarzową rzymską i trzecia żonę Klaudiusza. Dzisiejszy wygląd Villa Medici zawdzięcza przebudowie architekta Annibale Lippi. W XVI wieku pałac został nabyty przez kardynała Ferdinando de Medici, członka najsłynniejszego rodu florenckiego. W 1804 roku pałac został przekształcony na Akademię Francuską wedle życzenia Ludwika XIV. Jej zadaniem było wsparcie dla francuskich artystów przebywających w Rzymie i funkcja ta jest spełniana do dzisiaj.
Na przeciwko pałacu znajduje się fontanna z kulą armatnią pośrodku. Legenda głosi, że, szwedzka królowa Krystyna, ćwiczyła swoje umiejętności strzeleckie na zamku św. Anioła pod Watykanem. Niecelny wystrzał sprawił, że pocisk doleciał aż na wzgórze Pincio i spowodował szkody w fasadzie zabytkowego pałacu.
Przemieszczając się dalej wchodzi się w alejkę dedykowaną Adamowi Mickiewiczowi, który był bardzo związany z Rzymem. Na końcu uliczki znajduje się park figur i taras widokowy, uważany jeden z najpiękniejszych punktów widokowych w Rzymie. Jego panorama roztacza się na piazza del Popolo.
Wewnątrz Pincio możesz też znaleźć: The Spanish Stairs , Villa Borghese gardens .
Podobne miejsca przez:
Architekt |
Giacomo della Porta Giuseppe Valadier |
|
---|---|---|
Styl |
Klasycystyczna Antyk Rzymski |
|
Kategoria |
park punkt widokowy budowla architektura |
|
Materiał |
|
brick marble stone |