Liceu

Wspomniany teatr był przez długi okres miejscem spotkań burżuazji katalońskiej i symbolem arystokracji w mieście. Zbudowany w okolicach 1847 roku, choć pożar w 1861 zniszczył go kompletnie. Negatywne efekty przebudowy, która wiązała się ze zmianą stylu architektonicznego widać do dziś. Głównym i zarazem najlepiej udokumentowanym twórcą pierwotnej wersji budynku był Miguel Garriga. Styl rekonstrukcji teatru po pożarze należy przypisać Josep Oriol Mestres, któremu udało się odbudować budowlę w jeden rok. Mimo późniejszych rekonstrukcji, pierwszej po ataku anarchistycznym w 1893 roku oraz drugiej po wielkim pożarze w 1994, teatr zachowuje jego styl. W szczególności parter teatru i jego akustyka.

Generalnie styl Liceo jest dość eklektyczny oraz różnorodny.  W szczególności po ostatnim remoncie, w którym dodane nowoczesne struktury oraz powiększono niektóre pomieszczenia. Jednak główna fasada, którą widać z ulicy Las Ramblas została praktycznie nienaruszona. Zbudowana w stylu klasycznym z frontonem na górze oraz zegarem. Z punktu widzenia architektonicznego należy podkreślić przedsionek, schody oraz salon lustr, który posiada romantyczną dekorację. Ostatnie pomieszczenie stworzone zostało jako miejsce odpoczynku pomiędzy aktami podczas trwania sztuki (także nienaruszone podczas ostatniego pożaru).

Liceu, przez 150 lat swojej obecności, było miejscem wystawiania najważniejszych oper na świecie oraz miejscem spotkań znanych artystów takich jak Montserrat Caballé albo Josep Carreras.