Ławra Pieczerska

Ławra Pieczerska to świątynia, której historia sięga połowy XI wieku, kiedy do Kijowa przybyli fundatorzy ławry i inicjatorzy ruchu monastycznego na Rusi – mnich Antoni, i Teodozjusz. Pierwszy monaster powstał na naddnieprzańskich stokach – w pieczarach, od których pochodzi nazwa klasztoru. W XI wieku drugi igumen Teodozjusz wprowadził bizantyjską regułę Teodora Studyty, która przewidywała życie we wspólnocie klasztornej i oddawanie się nieustannej modlitwie i pracy (zob. Studyci ).

Już w XII wieku klasztor był uważany za miejsce cudowne i oczyszczające z grzechów. Rozwijało się tu również dziejopisarstwo, powstała tu m.in. Powiest' wriemiennych lat (Powieść doroczna) zwana również Latopisem Nestora, pierwsza kronika ruska. W roku 1603 sejm Rzeczypospolitej zwrócił dyzunitom klasztor (zarekwirowany wcześniej prawosławnym na rzecz unitów ), gdzie zgodnie z tradycją jego archimandrytę miała wybierać szlachta kijowska i duchowieństwo. Obszerny opis Ławry ogłosił w 1675 r. Jan Herbinius. Zespół klasztorny późniejszy wygląd przyjął w wieku XVII i XVIII, kiedy to rozbudowano poszczególne zespoły sakralne. Zostały one wzniesione w stylu baroku ukraińskiego, który cechuje znaczna ilość wieżyczek, zdobnych ścian szczytowych i dekoracji, freski na ścianach zewnętrznych, przedstawiające z reguły postaci z historii kraju i Kościoła.

Kolejny cios nastąpił w czasie okupacji hitlerowskiej, kiedy to 3 listopada 1941, wybuch zniszczył część soboru Zaśnięcia Matki Bożej. Według słowackiej kroniki filmowej eksplozja ta miała miejsce 20 minut po wizycie w Ławrze prezydenta Słowacji Jozef Tiso. Do dziś trwają spory kto był winny zniszczenia – sowieccy partyzanci, którzy zaatakowali kwaterujące tam wojska niemieckie, czy Niemcy. W 1990 r. Ławra Pieczerska została zapisana wraz z Soborem Mądrości Bożej (Sofijskim) na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Po 1991 roku i uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości, władze ukraińskie i niemieckie finansowały odbudowę świątyni. W roku 2000 metropolita Włodzimierz, zwierzchnik Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej ponownie ją konsekrował.

Obecnie Ławra składa się z Ławry Dolnej i Górnej. Teren Górnej Ławry znajduje się pod zarządem państwowym, a budynki w większości służą jako muzea i sale wystawowe.Dolna Ławra została przekazana w zarząd Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej patriarchatu moskiewskiego. Składa się z Bliskich i Dalekich Pieczar. W Dalekich Pieczarach pod ziemią znajdują się trzy świątynie.