Kościół Św. Sabiny

Bazylika Św. Sabiny na Awentynie znajduje się na Aventynie, będącej jednym z siedmiu wzgórz, na których według legendy został założony Rzym. Świątynia została zbudowana na miejscu, w którym wcześniej znajdował się dom męczennicy.

Święta Sabina urodziła się w I wieku n.e. w Rzymie. Według legendy była zamożną i szanowaną wdową po patrycjuszu rzymskim, Walentym. Nawrócona przez swoją niewolnicę, św. Serapię z Antiochii, została chrześcijanką będąc już w późnym okresie swojego życia. Wspólnie udawały się pod przykryciem nocy do katakumb, gdzie gromadzili się zastraszeni Rzymianie. Ujawniła swoją wiarę, gdy z czcią pochowała zmasakrowane ciało Serapii, po tym jak ta została schwytana i zachłostana na śmierć. Została wtrącona do więzienia, ale przez to, że należała to wyższych sfer, prawo nakazywało sprawiedliwy proces i nie mogła być traktowana w sposób poniżający. Została skazana na karę śmierci przez ścięcie mieczem. W ikonografii jej atrybuty to gałąź palmowa, księga i korona. Jest patronką Rzymu, dzieci i gospodyń domowych.

Bazylika pod wezwaniem Świętej Sabiny to monumentalna budowla z trzema nawami bez transeptu. Równolegle do nawy przylega ozdobna absyda. Oryginalne drzwi prowadzące do wnętrza świątyni pochodzą z V wieku, a wyrzeźbione są na nich sceny biblijne. W XIII wieku kościół został ofiarowany nowo powstałemu zakonowi dominikanów. Przez jakiś czas mieszkał tutaj św. Dominik, a dziś można nawet zwiedzać jego celę. W X wieku został dobudowany portyk i kampanila. W bazylice można znaleźć fragmenty rzymskich ozdób architektonicznych przedstawiających symbolikę z początków chrześcijaństwa.

We wnętrzu kościoła uwagę przyciągają również rzędy kolumn korynckich podtrzymujących prostą arkadę ozdobioną geometrycznymi wzorami. Światło do środka wpada poprzez monumentalne okna, które dzięki swojej budowie powodują niezwykłe efekty świetlne. Natomiast w nawach bocznych znajdują się dodatkowo małe okienka. Prezbiterium jest oddzielone od nawy rzeźbioną przegrodą. Elementy dekoracyjne zastosowane w bazylice są bardzo proste, klasyczne, a to w połączeniu z monumentalnością sprawia wrażenie majestatyczności i podniosłości.