Dwór Artusa w Toruniu

Dwór Artusa w Toruniu znajduje się na Rynku Staromiejskim pod numerem 6. Powstał w latach 1889 - 1891, według projektu miejskiego radcy budowlanego Rudolpha Schmidta. Styl budynku jest określany jako neorenesans niderlandzki, fasada jest trójkondygnacyjna, licowana cegłą ze znacznym użyciem czerwonego piaskowca (parter, detale dekoracyjne), znacznie przeskalowana w stosunku do sąsiedniej zabudowy Rynku. Oprócz motywów neorenesansowych obecne są w niej również nawiązania do pierwotnego, gotycko-renesansowego budynku.

Dworu Artusa - lekko ostrołukowe okna i boniowanie na parterze, nadwieszone wieżyczki flankujące fasadę, blankowanie wieńczące budynek. Całość przekryta jest wysokim, czterospadowym dachem, którego sylwetka jest wyraźnie widoczna w panoramie Torunia. Obecnie parter jest przeznaczony na cele handlowe, a pozostałe piętra służą celom kulturalnym (Centrum Kultury Dwór Artusa).

Obecny budynek zajmuje miejsce trzech parcel średniowiecznych. Na jednej z nich stał pierwotny Dwór Artusa, zbudowany w latach 1385 – 1386. Nosił wtedy nazwę Dom Towarzyski. W 1466 podpisano tutaj II pokój toruński. Budowla była później przebudowywana i remontowana, szczególnie w XVII wieku, kiedy wykonano bogatą dekorację malarską fasady. Wnętrze na parterze podzielone dwiema kolumnami przekrywało sklepienie. Budynek ten uległ rozbiórce na początku XIX wieku. W maju 1826 roku ukończono budowę drugiego Dworu Artusa według projektu budowniczego miejskiego Heckerta. Miał on skromną klasycystyczną, piętrową, pięcioosiową fasadę dekorowaną pilastrami w wielkim porządku. Drugi Dwór Artusa i sąsiednia kamienica uległy rozbiórce w 1889 roku, na ich miejscu powstał obecny budynek.