Park Staromiejski w Łodzi

Park Staromiejski w Łodzi (tzw. Park Śledzia) – mieści się pomiędzy ulicami Zachodnią, Ogrodową/ Północną, Franciszkańską i Wolborską, przedzielony ul. Nowomiejską. Jego całkowita powierzchnia to 17,0 ha.

Powstał w latach 1951 - 1953 roku według projektu K. Chrabelskiego. Położony na Starym Mieście w dolinie rzeki Łódki, schowanej obecnie w podziemnym kanale.

W parku znajduje się staw na rzece Łódce, Rzeźba Henryka Burzeca, zegar słoneczny i Pomnik Dekalogu (Mojżesza) po stronie wschodniej oraz fontanna, Pomnik Aleksandra Kamińskiego i stoliki szachowe po zachodniej.

Park nazywany jest potocznie przez łodzian mianem "park śledzia". Nazwa pochodzi prawdopodobnie od zlokalizowanego w tym miejscu przed II wojną światową targu rybnego. Na targu królował solony śledź – jeden z najtańszych wtedy artykułów spożywczych.