Murano - miejscowość położona na kilku połączonych mostami małych wysepkach na lagunie niedaleko Wenecji, we Włoszech. Ich łączna powierzchnia to ok. 5 km², a zamieszkuje je 5,5 tysiąca mieszkańców. Murano słynie z produkcji szkła, zwłaszcza szklanych kloszy lamp. Niegdyś niezależne comune, obecnie funkcjonuje jako frazione - jednostka administracyjna podległa Wenecji. 

Wysepka jest zamieszkiwana od czasów antycznych. Od jedenastego wieku liczba ludności Murano zaczęła spadać, gdyż mieszkańcy zaczęli przenosić się do Dorsoduro. Mimo iż, tak jak Wenecja, Murano miało swoją Wielką Radę, od trzynastego wieku zaczęło być pod kontrolą Weneckich zwierzchników zwanych podestà. W przeciwieństwie do pozostałych wysp laguny, Murano posiadało własną monetę.

Wyrabianiem szkła zajmowali się starożytni Grecy i Rzymianie, których szkło było chropowate w dotyku i mętne w kolorze. Dopiero w Wenecji i na Murano, gdzie szkło wytwarzano już od VIII wieku, udoskonalono jego produkcję. Szkło twarde i przezroczyste zostało wynalezione na przełomie XII - XIII w. Pod koniec XIII wieku wszystkie piece szklarskie z Wenecji przeniesiono dla bezpieczeństwa na wysepkę Murano. W roku 1291 została tu założona pierwsza huta szkła. Miało to zapobiec groźbie pożarów w mieście. Przemysł rozwijał się szybko, a Murano stało się znane w całej Europie. Wśród przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych produkowano na Murano: koraliki, lustra, wazony, żyrandole i wiele innych. Lokalni rzemieślnicy zyskali duże znaczenie społeczne. Przed czternastym wiekiem mogli nosić przy sobie miecze, cieszyli się immunitetem wobec weneckiego wymiaru sprawiedliwości, a ich córki wychodziły za mąż za przedstawicieli arystokratycznych rodów weneckich. Mimo załamania w tymże przemyśle w XVIII wieku, do dziś najwięksi producenci szkła mają swoje fabryki właśnie w Murano (są to np. Venini, Ferro Murano, Barovier & Toso, Simone Cenedese czy Seguso). Obecnie, dla ochrony wartości i dziedzictwa szkła z murano na rynku międzynarodowym najsłynniejsze spośród lokalnych firm wykorzystują opatentowany znak handlowy. Najstarszą spośród nich jest obecnie Pauly & Co - Compagnia Venezia Murano, założona w 1866 roku.

W piętnastym wieku, wysepka była także chwilowo popularnym wśród Wenecjan kurortem, w którym najmożniejsi z nich budowali swoje pałace. Wiejskie tereny Murano znane były z sadów i ogrodów warzywnych do dziewiętnastego wieku, kiedy uległy procesom urbanizacyjnym.

Tradycja sztuki szklarskiej wyspy zaprezentowana jest w muzeum sztuki szklarskiej - Museo Vetrario zlokalizowane w Pałacu Justyniana. Jest to jedyne takie muzeum we Włoszech i jedno z nielicznych w świecie. W tym muzeum są ukazane przykłady wszystkich technik, form i wynalazków, a przede wszystkim rzadkie okazy z renesansu, które rozwijały się na wyspie od czasów antycznych aż do współczesności m.in. szkło kryształowe. Pozostałe atrakcje na wysepkach Murano to kościół Santa Maria e San Donato (znany ze swych dwunastowiecznych bizantyjskich mozaikowych podłóg oraz z tego, iż rzekomo przechowywane są tam szczątki smoka zgładzonego przez Św. Jerzego), kościół San Pietro Martire wraz znajdującymi sie w jego kaplicy działami Giovanniego Belliniego, a wreszcie Pałac da Mula.


źródło opisu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Murano wikipedia

Podobne miejsca przez:

Kategoria definicja kategorii jezioro
Materiał definicja materiału
brick
Cena definicja ceny darmowe
Współrzędne geograficzne 45.4583330, 12.3533330
Adres Murano, Murano

Jak dojechać