Jezioro Maltańskie

Jezioro Maltańskie — sztuczne jezioro zaporowe położone w Poznaniu na prawym brzegu Warty , powstałe w 1952 roku w wyniku spiętrzenia Cybiny . Prace nad zbiornikiem rozpoczęto podczas II wojny światowej , gdy Niemcy rozpoczęli przy użyciu niewolniczej siły roboczej powiększać istniejące stawy rybne. Zbiornik zajmuje maksymalnie obszar 67,5 ha (zależy od stopnia spiętrzenia) zaś jego długość to około 2,2 km (obwód 5,6 km) co czyni go największym sztucznym jeziorem miasta, a drugim co do wielkości w ogóle (po Jeziorze Kierskim ). Średnia głębokość to nieco ponad 3,13 m a maksymalna to około 5 m.

Swoją nazwę jezioro wzięło od Zakonu Kawalerów Maltańskich . Wprowadzono ją urzędowo w 1974. Jezioro zajmuje grunty należące niegdyś do kościoła św. Jana Jerozolimskiego za murami przy którym mieściła się komandoria tegoż zakonu. W latach 80. XX w. jezioro i otoczenie zostały gruntownie zmodernizowane według projektu Klemensa Mikuły . Obecnie jest intensywnie wykorzystywane do uprawiania sportów wodnych.
Na brzegach i tafli jeziora znajdują się następujące obiekty, w tym rekreacyjne: Biała Góra, Tor Regatowy Malta, Fontanna na Malcie w Poznaniu, Kopiec Wolności, Termy Maltańskie, Pomnik Harcerzy Powstańców Wielkopolskich (w trakcie rekonstrukcji), całoroczny stok narciarski „Malta Ski”, Nowe ZOO w Poznaniu, Kolej Parkowa Maltanka, kościół św. Jana Jerozolimskiego, sztuczne lodowisko (działające od listopada do marca), pomnik SS Poznań, Śluza Cybińska, zjazd rynnowy (podobny do tego na Gubałówce), Poznański Węzeł Rowerowy.