Ogrody Tuileries

Ogrody Tuileries są najstarszym i największym parkiem publicznym w Paryżu, zlokalizowanym w pierwszym okręgu, pomiędzy Place de la Concorde i Muzeum w Luwrze. Ogrody zostały stworzone przez Katarzynę Medycejską w 1564 jako część Pałacu Tuileries. Zostały zaprojektowane w stylu włoskim, by przypominać królowej jej rodzimą Toskanię. W latach 1660-1664 ogrody zaprojektował na nowo André Le Nôtre, architekt krajobrazu znany głównie ze swych prac przy Wersalu. Przemienił on ogród w formalny francuski styl z symetrycznym planem i długimi perspektywami. Architekt dodał długi taras wzdłuż brzegu rzeki i stworzył centralną oś, która później została przedłużona  przez dodanie Pól Elizejskich. Dopiero w 1667 ogród królewski został otwarty dla mieszkańców. 1 stycznia 2005 park został oficjalnie wcielony do Muzeum Luwru.

Dziś, park zawiera wiele rzeźb, fontann, jak i dwa duże baseny czy dwa muzea, które są jedynymi zachowanymi budynkami po Pałacu Tuileries: the Galerie Nationale du Jeu de Paume i the Musée de l'Orangerie, w których znajdują się słynne obrazy Claude Moneta z liliami wodnymi. Ogród Tuileries jest miejscem codziennie odwiedzanym przez setki paryżan i turystów, którzy mogą odpocząć przechadzając się parkowymi alejkami czy siedząc na ławkach i krzesłach rozrzuconych po całym ogrodzie.