Most wodny pod Magdebugiem
Most wodny pod Magdeburgiem, w Niemczech, to konstrukcja będąca największym na świecie żeglownym akweduktem. Wybudowanie jej zajęło przeszło 80 lat, a pierwszy projekt tego obiektu datowany jest na 1919 rok, kiedy to niemieccy budowniczy postanowili połączyć ze sobą dwa wpadające do Łaby przy jej przeciwnych brzegach kanały - Hawela i Śródlądowy. Problem stanowił fakt, iż sama rzeka położona była znacząco niżej niż oba kanały. Przez to też statki wpływające z kanałów na wody rzeki musiały być opuszczane do niej na specjalnych windach, a w częstych przypadkach niskiego poziomu wody w Łabie musiały być przy tym częściowo rozładowywane albo wybierać okrężną drogę.
Prace zaczeły się w latach 20. XX wieku, aczkolwiek musiały zostać przerwane z chwilą rozpoczęcia II Wojny Światowej. Późniejszy podział Niemiec również nie sprzyjał inwestycji, którą zawieszono. Dopiero w 1997 roku powrócono do projektu i zrealizowano go w ciągu sześciu lat. Szacuje się, że całość kosztowała 0,5 mld euro. Zużyto też 85 tys. ton stali i 600 betonowych sześcianów. Długość całkowita obiektu wynosi 918 m - w tym 228 m stanowi część znajdująca się ponad wodami Łaby. Szerokość konstrukcji to 32 m przy głębokości 4,25 m.