Grób Racheli

Grób Racheli (hebr.:. קבר רחל translit Kever Rakhel), znany również jako meczet Bilal bin Rabah (arab. مسجد بلال بن رباح) dla muzułmanów, to nazwa nadana małemu budynkowi religijnemu, który jest czczony przez Żydów, chrześcijan i muzułmanów. Grób znajduje się w muzułmańskim cmentarzu otoczonym murem enklawy na obrzeżach Betlejem, 460 metrów na południe od granicy Jerozolimy na Zachodnim Brzegu. Jest to miejsce pochówku Racheli jak wspomniano w żydowskim i chrześcijańskim Starym Testamencie, kwestionowany w muzułmańskiej literaturze.

Najstarsze pozabiblijne rekordy opisujące ten grób jak miejsce pochówku Racheli wskazują na pierwsze dziesięciolecia IV. wieku n.e. Obecna struktura składa się z dwóch izb: jednej, która jest uwypukloną komorą, jest muzułmańskim jest budowy osmańskiej. Przedsionek został zbudowany przez Moses Montefiore w 1841 roku.

Grób Racheli jest trzecim najświętszym miejscem w judaizmie. Żydzi udają się na pielgrzymki do grobu od czasów starożytnych, dzięki temu stał się jednym z fundamentów tożsamości żydowsko-izraelskiej.