Architektura High-Tech - definicja stylu architektonicznego
Co to jest Architektura High-Tech?
Przybliżony okres występowania (1970 - 2011)
High-tech opiera się na tak zwanej estetyce maszyny: pierwszą estetykę tworzy szkielet, skóra i kości; druga to wyposażenie techniczne budynku, zmienność, komunikacja i samoregulacja. Duży wpływ na rozwój tego stylu miała grupa Archigram, która uważała za swą misję poszukiwanie nowych sposobów reagowania na zmieniający się świat, stworzenie miasta-robota. W projektach wykorzystuje się najnowsze zdobycze techniczne, często wyraźnie eksponowane w wyglądzie bryły. Dzięki zaawansowanym technologiom możliwe jest kreowanie rozległych wolnych przestrzeni, doświetlanie czy wentylacja problematycznych pod tym względem pomieszczeń. Pomimo że wizualny aspekt budynków high-tech jest bardzo zróżnicowany, zawsze łączy je wysoki poziom technicznego wyposażenia.
Polecane zabytki
-
Torre Agbar
w Barcelona -
Most Konstytucji w Wenecji
w Wenecja -
Centre Pompidou
w Paryż -
Opéra Bastille
w Paryż -
Arts Hotel
w Barcelona -
Torre de Collserola
w Barcelona -
Hypo-Haus
w Monachium -
La Défense
w Puteaux -
Mainhattan
w Frankfurt nad Menem -
Galeria La Fayette w Berlinie
w Berlin -
Opernturm
w Frankfurt nad Menem -
Ciudad de las Artes y las Ciencias
w Walencja -
BT Tower - Telecom Tower
w City of London -
City Hall
w City of London -
Budynek Charlemagne
w Bruksela -
Most Bryggebroen
w Kopenhaga -
Farma wiatrowa Middelgrunden
w Kopenhaga -
Most nad Cieśniną Sund
w Kopenhaga -
Koncerthuset w Kopenhadze
w Kopenhaga -
Musée du Quai Branly
w Paryż