Klasyczna Grecka - definicja stylu architektonicznego

Co to jest Klasyczna Grecka?

Przybliżony okres występowania (100 - 300)

Pomimo olbrzymiej rozciągłości terytorialnej państwa greckiego i jego podziału na mniejsze państwa-miasta, zauważalna jest duża jednorodność architektoniczna. Najczęściej charakterystyczna architektura przedstawiana była w budynkach sakralnych, ze względu na olbrzymie znaczenie jakie religia miała dla mieszkańców Hellady. Poszczególne elementy architektoniczne zmieniają się z biegiem lat, jednak wyróżnić możemy kilka podstawowych okresów. Najwcześniej pojawia się okres geometryczny, o którym wiemy najmniej. Cechuje się on silnym zgeometryzowaniem bryły, jak również ornamentu, popularnym materiałem było drewno i suszona cegła. Po nim następuje okres archaiczny, w którym budowle wznosi się już z kamienia. Wprowadzona zostaje charakterystyczna kolumnada, a budynki są bardziej monumentalne. Wówczas też powstaje porządek dorycki i joński. Okres klasyczny to czas, w którym powstają wzorce dla najbardziej rozpoznawalnych greckich budowli, gdzie obok klasycznych rozwiązań stosuje się nowe elementy. Architektura hellenistyczna kontynuuje poprzednie okresy, lecz rozszerza je o różne unowocześnienia i typy budynków. Nadal istotna jest osiowość i symetria, lecz kolumny doryckie zaczynają ustępować miejsca jońskim i korynckim. Popularne są budynki wielokondygnacyjne i bardziej zróżnicowane sklepienia czy szczyty.