Zamek w Bojnicach

Zamek w Bojnicach (słow. Bojnický zámok) – romantyczny zamek z częściowo zachowanymi oryginalnymi gotyckimi i renesansowymi elementami architektonicznymi, położony w słowackiej miejscowości Bojnice. Jeden z najbardziej znanych zamków Słowacji.

Najstarsze historyczne wzmianki o zamku w Bojnicach pochodzą z 1113 roku. XII w.W dokumencie był wzmiankowany jako opactwo Zobor. Początkowo obiekt był drewniany lecz stopniowo przebudowywano go używając kamienia jako budulca. Jednym z pierwszych jego właścicieli był węgierski magnat Matúš Csák który go otrzymał od króla węgierskiego Władysława V. W kolejnych wiekach zamek często zmieniał właścicieli, przez pewien czas należał też do księcia opolskiego Władysława Opolczyka. Zamek wraz z okolicznymi dobrami należały do księcia Jana Korwina (naturalnego syna króla Macieja Korwina), później rodu Zapolya, a od 1526 r. do Turzonów. W 1646 XVII w. zamek przeszedł na własność arystokratycznego rodu Pálffy, którego członkowie znacznie go rozbudowali.

Ostatnim właścicielem zamku i całego dobra Bojnice był hrabia Frantisek Pallfy (1828-1908). Był znanym kolekcjonerem dzieł sztuki. Po jego śmierci spadkobiercy zaczęli wyprzedawać zbiory by w końcu w dn. 25.02.1939 r sprzedać zamek wraz z przyległymi dobrami - Janowi Bat'a, słynnemu producentowi obuwia Bata. Po II wojnie światowej zamek został skonfiskowany przez państwo. W obiekcie ulokowane kilka instytucji państwowych. W dn. 09.05.1950 w zamku wybuchł pożar który strawił obiekt. Odbudowany po pożarze przez państwo, dostępny jest dziś zwiedzającym jako oddział słowackiego muzeum narodowego. Wykorzystywany wielokrotnie jako miejsce - naturalna dekoracja produkcji filmowej.