Muzeum Ziemi Izraela

Muzeum Ziemi Izraela(hebr. מוזיאון ארץ ישראל) – jest położone w "nie-mieszkalnym"osiedlu Kirjat HaMuzeonim w Tel Awiwie, w Izraelu. Muzeum prezentuje kolekcje archeologii, antropologii i historii Ziemi Izraela.

Muzeum zostało założone w 1953.

Muzeum obejmuje kilkanaście oddzielnych pawilonów i terenów poświęconych różnym epokom i tematom historii kultury materialnej i etnografii Ziemi Izraela. Każdy pawilon jest poświęcony innemu tematowi (szkło, ceramika, monety, wyroby z miedzi i inne). Pomiędzy pawilonami rozciągają się tereny zielone, jest też restauracja i bar. Ciekawostką jest planetarium.

Pawilon Szkła prezentuje unikalną kolekcję historii szklarstwa Ziemi Izraela. Kolekcja pochodzi z prywatnych zbiorów dr Waltera Mosesa, który w 1958 ofiarował swoje zbiory muzeum. W kolejnych latach zbiory te zostały powiększone przez zakupy i kolejne datki dla muzeum.

Zwiedzający Pawilon Szkła mogą podziwiać unikatową ekspozycję starożytnych przedmiotów szklanych, podzielonych na trzy działy: szkło z epoki brązu i epoki hellenistycznej (okres XV - I wiek p.n.e.), dmuchane szkło z okresu rzymskiego i bizantyjskiego (I - VII wiek) i dmuchane szkło z okresu islamskiego (VII - XV wiek). Można tutaj także poznać historię oraz skomplikowaną sztukę szklarstwa. Pawilon uwydatnia ważną rolę jaką odegrał ten region w wynalezieniu szkła i rozwoju jego produkcji.

Pawilon Numizmatyczny przedstawia ewolucję systemu monetarnego od VI wieku p.n.e. do czasów współczesnych. Jest to największa i najważniejsza kolekcja monet w Izraelu. Kolekcja została założona w 1962 z inicjatywy Leo Kadmana, który dalej współpracował z dr Walterem Mosesem.

Kolekcję podzielono na pięć działów: (1) "Przed Monetą"- opisuje czasy starożytnych społeczeństw plemiennych, w których jako środek płatniczy służyły różnorodne przedmioty; (2) "Początek - Greckie Monety"- wynalazek greckich monet w VI wieku p.n.e. zrewolucjonizował ówczesny świat, który został następnie podbity przez Aleksandra Wielkiego (ateńskie srebrne monety były powszechnie uznawane za gwaransję jakości); (3) "Waluta miejscowa"- opisuje rozwój lokalnych walut od okresu perskiego po powstanie Bar-Kochby; (4) "Pod obcym panowaniem"- przegląd rozwoju systemu monetarnego pod panowaniem kolejnych starożytnych władców Palestyny; (5) "Od Średniowiecza do Współczesności"- ekspozycja obejmuje tureckie i europejskie pieniądze, które były środkiem płatniczym lokalnej ludności aż do 1948.

Pawilon Nechushtan przedstawia historię rewolucyjnego wynalazku, którym okazała się ruda miedzi. W okresie chalkolitu i epoce brązu rozwijało się górnictwo i metalurgia w Timnie, w pobliżu Ejlatu. Region ten wówczas wspaniale się rozwijał, a tutejsze wyroby z miedzi były kupowane przez faraonów Starożytnego Egiptu, a także przez króla Salomona.

Ekspozycja dzieli się na trzy części: (1) zrekonstruowaną kopalnię z prezentacją starożytnych technik i narzędzi górniczych; (2) piece do wytopu miedzi z uwzględnieniem rozwoju ich budowy oraz technik metalurgii na przestrzeni czasu od IV tysiąclecia p.n.e. do X wieku p.n.e.; (3) odkrycia egipskich wyrobów miedzianych pochodzących z Timny.

Pawilon Ceramiki przedstawia historię rozwoju garncarstwa i rolę, jaką odegrało ono w życiu człowieka. Ekspozycja prezentuje wyroby garncarskie wykorzystywane w codziennych czynnościach domowych, do przechowywania żywności, celów rytualnych oraz sztuki.

Pawilon dzieli się na dziesięć działów: (1) "Wynalazek Garncarstwa"- na przestrzeni IX - IV tysiąclecia p.n.e. potrzeba przechowywania żywności doprowadziła do wymyślenia nowych ceramicznych pojemników; (2) "Ślady Garncarza"- ceramiczne przedmioty z IV - III tysiąclecia p.n.e. odkrywają tajemnice ówczesnych technik garncarstwa i stosowane formy zdobienia; (3) "Wyroby ręczne garncarstwa ze Starożytnego Cypru"- eksponaty pochodzące z okresu III - II tysiąclecia p.n.e. ze starożytnego Cypru, który wywarł w owym czasie znaczący wpływ na rozwój garncarstwa w całym regionie; (4) "Wyroby ręczne garncarstwa ze społeczeństw Afryki i Ameryki Środkowej"- tradycyjna ceramika tworzona w Nigerii, Etiopii, Meksyku i Gwatemali; (5) "Garncarstwo w Starożytnym Izraelu"- odkryta ceramika z różnych okresów historii Starożytnego Izraela; (6) "Garncarstwo w Starożytnym Egipcie i Grecji"- ekspozycja pokazuje rozwój technik i materiałów stosowanych w garncarstwie w Starożytnym Egipcie i Grecji; (7) "Wykorzystanie Garnarstwa w codziennym życiu"- rekonstrukcja dużego izraelskiego domu z okresu Królestwa Izraela wzbogacona ekspozycją pięknych wyrobów ceramicznych odkrytych na wzgórzu Tel Qasile (tuż obok Muzeum); (8) "Garncarstwo w Badaniach Archeologicznych"- zmiany w stylach, kształtach i materiałach wykorzystywanych w garncarstwie, są używane przez współczesną archeologię; (9) "Glina i Garncarstwo w Piśmie Klinowym"- ekspozycja ceramiki ze śladami pisma klinowego; (10) "Sztuka i Kult"- ekspozycja obejmuje nietypowe gliniane trumny, figurki i statuetki zwierząt i bóstw domowych, oraz liczne ceramiczne przedmioty wykorzystywane w celach rytualnych i zdobniczych.

Stała ekspozycja poświęcona baronowi Edmond James de Rothschildowi, który poświęcił swoje życie realizacji marzenia o ustanowienia narodowej siedziby żydowskiej w Palestynie. Zgromadzone przedmioty i filmy dokumentalne ukazują postać barona oraz jego działalność w Ziemi Izraela od 1882 do 1934.

Pawilon Etnografii i Folkloru prezentuje liczne aspekty żydowskiego życia w bogatym wachlarzu rytuałów religijnych. Różnice w wyglądzie i niuanse w ceremoniach są odzwierciedleniem różnych miejsc pochodzenia rodzin żydowskich. Zwiedzając tą ekspozycję poznaje się tradycyjne stroje żydowskie oraz przedmioty użytku rytualnego, używane od starożytności po dzień dzisiejszy.

Centrum "Człowiek i Jego Dzieła"prezentuje tradycyjną kulturę materialną Ziemi Izraela w licznych sferach codzinnego życia człowieka - rolnictwie, wyrobach ręcznych, życiu rodzinnym, budownictwie i zdobnictwie. Odkrycia archeologiczne ukazują jak zmieniały się narzędzia, wyroby i techniki pracy na przestrzeni tysięcy lat historii. W tym pawilonie można zobaczyć pracownie szklarskie, kowalskie i garncarskie z rzemieślnikami przy pracy.

Ewolucja usług pocztowych w Ziemi Izraela pozwala poznać liczne zagadnienia historii, oraz zaobserwować zmiany społeczeństwa i polityki, które ukształtowały region. Zgromadzono tutaj liczne eksponaty, takie jak koperty, listy, znaczki pocztowe, skrzynki pocztowe, telefony, ciężarowy samochód pocztowy z 1949, a także współczesne stacje komputerowe umożliwiające izraelskiej poczcie świadczenie nowoczesnych usług.

Pośrodku kompleksu muzealnego znajduje się teren wykopalisk archeologicznych Tell Qasile. Jest to jedno z najważniejszych odkryć archeologicznych na obszarze Tel Awiwu. W latach 40. XX wieku na tutejszym wzgórzu odkryto fragmenty ceramiki z napisami hebrajskimi, pochodzące z okresu Świątyni Jerozolimskiej. Wzbudziło to wielkie zainteresowanie, i po 1948 rozpoczęto wykopaliska. Badacze odkryli pozostałości starożytnego miasta portowego wzniesionego przez Filistynów w XII wieku p.n.e.. Znaleziono tu 12 warstw osadniczych z pozostałościami świątyni i domów.

W Kompleksie Wytłaczania Oliwy można poznać różnorodne urządzenia wykorzystywane do wytłaczania oliwy, które były wykorzystywane w Ziemi Izraela na przestrzeni tysięcy lat.

Cały teren muzeum oraz wszystkie ekspozycje są dostępne dla osób niepełnosprawnych. Polecane są dwie trasy, z których krótsza zajmuje pół dnia, a dłuższa zajmuje cały dzień. Jednak nawet ta dłuższa trasa nie daje możliwości dokładnego poznania całej ekspozycji muzeum. Planetarium jest udostępniane dla dzieci powyżej 5 lat.

Muzeum Palmach jest położone przy ulicy Haim Levanon, którą jadąc na zachód dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 2 (Tel Awiw- Natanja - Hajfa). Natomiast jadąc ulicą Haim Levanon na północny wschód dojeżdża się do skrzyżowania z ulicą Keren Kayemet Le'Israel, którą jadąc na zachód dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 2, a jadąc na wschód do węzła drogowego na autostradzie nr 20 (Ayalon Highway).

W pobliżu znajduje się także stacja kolejowa Tel Awiw University, obsługiwana przez Israel Railways.