Zoo w Kopenhadze

Zoo w Kopenhadze to jeden z najstarszych ogrodów zoologicznych w Europie, założony na obszarze stolicy duńskiej w 1859 roku. Rozciąga się na powierzchni 11 hektarów w granicach miasta Frederiksberg, między dwoma parkami: Frederiksberg i Søndermarken. Jest to najczęściej odwiedzane zoo oraz czwarta najczęściej odwiedzana atrakcja w w Danii. Znane jest też z przebudowy Domu Słoni wg. projektu sir Normana Fostera, światowej sławy architekta brytyjskiego. Zoo prowadzi programy związane z ratowaniem i rozmnażaniem gatunków. 

Założycielem zoo był ornitolog Niels Kjærbølling. Od ówczesnych władz Kopenhagi uzyskał wówczas teren letniego ogrodu, Prinsess Vilhelmines Have. Zwierzętami, które początkowo można było podziwiać, były: orły, kury, kaczki, sowy, zające, lis, foka i żółw. Początkowo priorytetem zoo było gromadzenie zwierząt reprezentujących możliwie największą liczbę gatunków, z czasem jednak, z uwagi na dobro zwierząt, ograniczono ich ilość by zagwarantować im odpowiednio dużą przestrzeń.W 1901 roku zoo wystawiło 25 Hindusów - mężczyzn, kobiety i dzieci - prowadzących swoje codzienne życie w chatach z liści palm ustawionych w środku zoo.

Najbardziej rozpoznawalnym i widocznym z daleka symbolem zoo jest drewniana wieża obserwacyjna. Ma ona 43,5 m wysokości i jest punktem, z którego widać doskonale zoo, przyległe parki, a także miasto. Zbudowano ją w 1905 roku i jest ona jedną z najwyższych na świecie wież obserwacyjnych zbudowanych z drewna. Jej podstawa przypomina podstawę Wieży Eiffela w Paryża.

Od 25 lat zoo przechodzi renowację, mającą na celu zastąpienie klatek dla zwierząt wygrodzeniami i stworzenie zwierzętom warunków możliwie najbliższych naturalnym, a tym samym dostarczenie zwiedzającym bardziej realistycznych doświadczeń. Projektami wpisującymi się w te założenia była przebudowa Domu Słoni oraz utworzenie 1,5-hektarowej Sawanny, na której znajduje się Dom Hipopotamów dającym widzom możliwość oglądania ich także pod wodą.

Nowy Dom Słoni otworzono w czerwcu 2008 roku, a zaprojektowany on został przez sir Normana Fostera we współpracy z duńskim architektem krajobrazu, Stigiem L. Anderssonem. Na obiekt składają się dwie zagrody kryte przeszklonymi kopułami. Wybieg dla słoni ma powierzchnię 1 hektara, a na jego terenie znajduje się też basen długi na 60 m i głęboki na 3 m. W przeszłości wybieg oddzielał od Parku Frederiksberg wysoki na 3 m mur, który zastąpiono prostym płotem, tak aby przechadzający się w parku mieli możliwość oglądania słoni, a jednocześnie gwarantując zwierzętom widok o głębszej perspektywie. W ten sposób zoo stało się też bardziej zingtegrowane z miejską przestrzenią, po środku której się znajduje.

Zoo w Kopenhadze jest jedynym poza Australią, w którym trzymany jest diabeł tasmański.