Termy Karakalli

Termy Karakalii są to największe termy w Rzymie, które są zasilane wodą doprowadzaną akweduktem Aqua Marcia.

Zostały one zbudowane w czasach Marka Aureliusza Antoniusza nazywanego "Karakalą" między 212, a 216 rokiem. Ówcześnie zajmowały powierzchnię 11 hektarów. Termy są wzniesione w charakterystycznym stylu dla budownictwa cesarstwa rzymskiego. Wchodząc do budynku przechodziło się przez szatnie (apodyterium) następnie trafiając do palestry, która służyła, jako pomieszczenie do gimnastyki. Obok znajdowały się sale, w których wykonywano masaż, można było odpocząć. Prawdopodobnie znajdowała sie tam biblioteka. W kompleksie tzw. pomieszczeń ogrzewanych znajdowała się sauna, basen z gorącą wodą (calidarium). Obok znajdowało się patio, na którym był basen z zimna wodą (frigidarium). Na obszarze Karakalii znajdowały się boiska i place do uprawiania sportów. Wnętrze budynku było kręte i tajemnicze poprzez różnego rodzaje wnęki i nisze, jako element dekoracyjny. Ściany i podłogi były ozdobione licznymi mozaikami i malowidłami, z kolei na zewnątrz pośród wielu drzew i krzewów znajdowały sie liczne rzeźby, najsłynniejsze to Herakles Farnezyjski i Byk Farnezyjski.

Podczas najazdu Gotów w VI wieku akwedukty rzymskie zostały zniszczone i od tego czasu termy przestały funkcjonować. W trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych w XVI i XVII wieku znaleziono wiele różnego rodzaju dzieł sztuki. Większość rzeźb, posągów i mozaik została przeniesiona do muzeum w Neapolu lub Muzeum Watykańskiego.

Dzisiaj obszar Term Karakalii stanowi idealne miejsce na spacer i oderwanie się na chwilę od miejskiego zgiełku.