Pawilon Horty-Lamebeaux

Pawilon Horty-Lambeaux, a w zasadzie Świątynia "Ludzkich Pasji" (fr: Temple des passions humaines; niderl.: Tempel van de menselijke driften) to neoklasyczny budynek formalnie nawiązujący do greckiej świątyni zbudowany przez Vicotra Hortę w 1896 roku w Parku Cinquantenaire w Brukseli. Mimo iż jego wygląd, przynajmniej zewnętrzny, wydaje się być bardzo klasyczny, to jednak budynek ten jest jednym z pierwszych kroków architekta ku stylowi Art Nouveau. Zaprojektowany został jako miejsce stałej ekspozycji wielkiej płaskorzeźby w marmurze zatytułowanej "Ludzkie pasje" stworzonej przez Jefa Lambeaux. Od momentu ukończenia, budynek pozostaje prawie cały czas zamknięty.

W 1889 roku Horta, zarekomendowany przez swojego mistrza, Alphonse'a Balata, uzyskał od króla Leopolda II zlecenie warte 100 tys. franków na zaprojektowanie pawilonu mieszczącego płaskorzeźbę Lambeaux. Mała świątynia była pewną zapowiedzią stylu Art Nouveau. Horta, mimo iż generalnie pozostał w tym wypadku lojalny klasycznej architekturze, wprowadził już pewne innowacyjne elementy - każdy klasyczny deteal uległ reinterpretacji. O wnętrzu obiektu mówi się, iż nie zawiera ono ani jednej linii prostej. W ten sposób Horta uzyskał prawie "organiczną" narrację, która nie odcina się mimo wszystko od stylów historycznych.

Świątynia zaprojektowana na Wystawę Światową w Brukseli w 1897 roku, mimo iż stanęła na czas, otwarta oficjalnie została dopiero 1899 ze względu na konflikt architekta z twórcą samej płakskorzeźby. Początkowo, Horta zaprojektował pawilon o otwartej formie - dzięki której mógł też służyć jako łatwo dostępne schronienie w deszczowe dni - bez drzwi z brązu za kolumnadą. W ten sposób sama płaskorzeźba miała być też zawsze widoczna dla przechodniów. Jednakże Lambeaux, wbrew woli Horty, zażądał ściany tuż za kolumnadą. Konflikt trwał nierozwiązany przez lata. W chwili inaugarcji obiektu, miał on formę otwartą. Pod presją opini publicznej i władz, Horta musiał jedank zmienić swe zamierzenia i domknąć bryłę świątyni drewnianą przegrodą. Z kolei po śmerci samego Lambeaux, Horta zdecydował się ostatecznie spełnić życzenie rzeźbiarza i zabudował front obiektu.

Monumentalne dzieło Jefa Lambeaux (1852–1908), relief "Ludzkie pasje", zostało wykonane na zlecenie króla Leopolda II w 1890 roku za sume 136 tys. franków. Ma wymiary 12 x 8 metrów. Jego tematyka odnosi się do ludzkiego szczęścia, ale i grzechów.

Od 2002 roku świątynia jest otwarta dla publiki przez jedną godzinę dziennie, poza poniedziałkami. Spowodowane jest to obawą przed aktami wandalizmu mogącymi mieć tam miejsce.