Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie

Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (niem. Museum für Naturkunde), muzeum w Berlinie, znane także jako Naturkundemuseum, rzadziej jako Humboldt-Museum, pierwsze państwowe muzeum na świecie. W swoich zbiorach posiada kolekcję ponad 30 milionów eksponatów zoologicznych, paleontologicznych, mineralogicznych i innych.

Najbardziej znanymi eksponatami są: największy zrekonstruowany i złożony szkielet dinozaura na świecie oraz najlepiej zachowany, skamieniały okaz wczesnego ptaka z rodzaju Archaeopteryx. Jest to największe muzeum historii naturalnej w Niemczech. Formalnie jest to część Uniwersytetu Humboldta w Berlinie. Kolekcje muzealne obejmują głównie trzy dziedziny nauk przyrodniczych: zoologię, paleontologię i mineralogię. Oprócz funkcji dydaktycznych, muzeum prowadzi szeroko zakrojone prace naukowe, organizuje ekspedycje badawcze i wydaje czasopisma naukowe. Okazy zoologiczne pochodzą między innymi z niemieckiej wyprawy głębokomorskiej Valdiva (1898 – 99), Niemieckiej Wyprawy na Biegun Południowy (1901 - 03), czy Niemieckiej Ekspedycji Sunda (1929 - 31).

W zbiorach znajdują się także już wymarłe gatunki zwierząt jak kwagga właściwa czy wilk workowaty. Wyprawy do złóż skamieniałości w Tendaguru, w przeszłości w Niemieckiej Afryce Wschodniej, dziś Tanzanii, wzbogaciły muzeum w okazy paleontologiczne. Zbiory te są tak bogate, że obecnie wystawia się jedynie jeden na trzysta okazów. Dodatkowa wystawa obejmuje kolekcję minerałów, reprezentującą około 75% minerałów świata, kolekcję meteorytów, czy największe bryły bursztynu na świecie. Muzealna kolekcja minerałów wywodzi swe początki z Pruskiej Akademii Nauk z 1700. Okaz zrekonstruowanego dinozaura gatunku Brachiosaurus (lub Giraffatitan) brancai zajmuje główne miejsce w środkowej sali wystawowej i jest największym, złożonym szkieletem dinozaura na świecie. Okaz składa się ze skamieniałych kości, wykopanych podczas wyprawy niemieckiego paleontologa Wernera Janenscha do Tanzanii, w latach 1909 - 13. Szczątki pochodzą w większości z jednego zwierzęcia, z wyjątkiem kilku kręgów ogona, które są pozostałości innego zwierzęcia podobnej wielkości i tego samego gatunku. Cały okaz mierzy sobie 11,72 metrów wysokości i 22,25 metrów długości. Szacuje się, że samo zwierzę ważyło ponad 50 ton. Co prawda szkielet Diplodocus carnegiei zmontowany w Carnegie Museum of Natural History w Pittsburghu w USA jest dłuższy (27 metrów), ale okaz berlińskiego dinozaura jest wyższy i o wiele bardziej masywny. "Berliński okaz" Archaeopteryx lithographica (HMN 1880) jest także elementem wystawy w środkowej sali. Okaz zwierzęcia łączącego w sobie cechy dinozaurów z cechami ptaków był bezpośrednim dowodem na istnienie ogniwa ewolucyjnego łączącego gady i ptaki. Tym samym okaz ten stał się jedną z najsławniejszych skamieniałości świata. Okaz odnaleziono w niemieckich Solnhofen w pokładach jurajskich w 1880. Jest to jeden z dziesięciu odkrytych okazów Archaeopteryxa i jednocześnie najbardziej kompletny. Inny cenny okaz to skamieniałe pióro, o wieku datowanym na 150 milionów lat, a odnalezione w 1860, także jest w zbiorach muzeum, podobnie jak kopie większości pozostałych znalezisk archeopteryksa. Kolekcja minerałów, zanim stała się ona okazem muzealnym, stanowiła część zbioru dydaktycznego Berlińskiej Akademii Górniczej. Po powołaniu uniwersytetu w Berlinie w 1809, przejął on część tych kolekcji w 1814 pod szyldem nowego Muzeum Mineraologii. W 1857 powołano wydział paleontologii, a w 1854 petrografii i geologii, które całkowicie przejąły pieczę nad zbiorami. W 1886 uniwersytet, nie mając już wolnych powierzchni magazynowych dla zbiorów, zaczął nieopodal budowę nowego budynku na Invalidenstrasse 43, który otwarto już jako Muzeum Historii Naturalnej w 1889.

Muzeum podczas II wojny światowej było poważnie uszkodzone. Różne naloty uszkodziły dach, jakkolwiek zbiory, przeniesione w bezpieczniejsze miejsce, pozostały w większości nieuszkodzone. Jednak podczas nalotu 3 lutego 1945 uległo zniszczeniu wschodnie skrzydło budynku, a wraz z nim zmiażdżone zostały kolekcje ssaków i szkielety wielorybów. Skrzydła nigdy później do końca nie odbudowano. W 1993 muzeum podzieliło się na istniejące obecnie: Instytut Mineralogii, Zoologii i Paleontologii.

źródło opisu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Muzeum_Historii_Naturalnej_w_Berlinie wikipedia

Podobne miejsca przez:

Architekt definicja architekta August Tiede
Styl definicja stylu Historyzm
Kategoria definicja kategorii muzeum
Materiał definicja materiału
stone
other
Cena definicja ceny normalne : 6.00 dziecko : 3.50 (wiek <7) młodzież : 3.50 (wiek 7-18) student : 3.50 (wiek 18-26) emeryt : 3.50 (wiek 65<)
Współrzędne geograficzne 52.5300200, 13.3795140
Adres Berlin, Invalidenstraße 43
Data konstrucji 1883 - 1889
Data otwarcia 1889
Więcej informacji strona oficjalna

Jak dojechać