Meczet Omara w Betlejem

Meczet Omara (مسجد عمر) jest najstarszym i jedynym meczetem w starej części miasta Betlejem. Położony na placu Manger, w pobliżu Bazyliki Narodzenia Pańskiego.

Meczet Omara jest nazwany po Omarze (Umar) ibn al-Khattab (ok. 581-644), drugim muzułmańskim kalifie prawowiernym. Po zdobyciu Jerozolimy, Omar pojechał do Betlejem w 637 by wydać ustawę, która gwarantuje poszanowanie dla sanktuarium i bezpieczeństwo dla chrześcijan i duchownych. Zaledwie cztery lata po śmierci islamskiego proroka Mahometa, Omar podobno modlił się w miejscu meczetu.

Meczet został zbudowany w 1860 roku, ale nie był remontowany do 1955 roku, czyli jordańskiej kontroli miasta. Grunty wykorzystywane do jego budowy zostały podarowane przez grecki kościół prawosławny. W przeszłości, przed pojawieniem się żarówek, było powszechne, że zarówno muzułmanie jak i chrześcijanie w Betlejem oferowali oliwę aby oświetlić okolice meczetu. Był to dowodów religijnej koegzystencji w mieście.