Cerkiew Wasyla Błogosławionego w Moskwie

Cerkiew Wasyla Błogosławionego (ros. Собо́р Васи́лия Блаже́нного, początkowo nazywany Soborem Pokrowskim, Soborem Opieki Bogurodzicy na Fosie, Собор Покрова Богородицы, что на Рву ) – cerkiew w Moskwie. Znajduje się na Placu Czerwonym tuż obok Kremla.

Zbudowana w latach 1555-60 przez cara Iwana Groźnego miała upamiętniać zwycięstwo w wojnie z kazańskimi Tatarami i zdobycie miasta Kazań. Za jego autora uważa się pskowskiego mistrza Postnika Jakowlewa, zwanego Barmą. Według niektórych historyków w budowie brali udział włoscy mistrzowie, tworząc szczególne połączenie tradycyjnej słowiańskiej architektury i europejskiego stylu epoki Odrodzenia. Legenda głosi, że po ukończeniu budowli Iwan Groźny rozkazał oślepić architektów, by nigdy więcej nie stworzyli takiego cudu. Jednakże nie wydaje się to prawdą, ponieważ, jak wiemy z późniejszych doniesień, Postnik brał udział również w budowaniu Kremla Kazańskiego.

Na sobór składa się osiem oddzielnych cerkwi, symbolizujących osiem dni walk pod Kazaniem: Troicka, Nikołaja Welikoreckogo (welikorecka ikona św. Mikołaja), Wejścia do Jeruzalem, Cypriana i Justyna, Trzech Patriarchów Konstantynopola, Aleksandra Swirskiego, Warłaama Chutyńskiego oraz Grzegorza Ormiańskiego. Wszystkie osiem cerkwi (cztery główne i cztery mniejsze) uwieńczone są charakterystycznymi "cebulowymi" kopułami i zgrupowane dookoła dziewiątej pokrowskiej cerkwi, zakończonej niewielką kopułą. Wszystkie cerkwie połączone są wspólną podstawą, obwodowym korytarzem i środkowymi arkadowymi przejściami.

Sobór był wielokrotnie restaurowany i przebudowywany. W XVII wieku dodano kopuły nad wejściami i kolorowe dekoracje kopuł głównych (wcześniej wszystkie były pozłacane), wewnętrzne i zewnętrzne ornamenty i malunki. W 1929 r. sobór został zamknięty, a jego dzwony zdjęte. Od 1990 roku cerkiew-muzeum zaczęło znów zbierać dzwony i obecnie posiada ich 19. W jego posiadaniu znajduje się również niezwykła kolekcja broni z czasów Iwana Groźnego.