CCCB (Centrum Kultury Współczesnej)

Centre de Cultura Contemporània de Barcelona (Centrum Kultury Współczesnej w Barcelonie) bardziej znane, jako CCCB znajduje się w dzielnicy Raval w Barcelonie.

Całkowita powierzchnia budynku wynosi 15.000 metrów kwadratowych, wewnątrz niego znajduje sie audytorium, biblioteka, kilka sal lekcyjnych oraz pokoje wielofunkcyjne. Kiedyś była to siedziba hospicjum, ale w latach 90tych została przekształcona i odnowiona przez zespół architektów Helio Pinon i Alberta Viaplana, których wysiłki zostały nagrodzone FAD Ciutat de Barcelona.

Jest jednym z najczęściej odwiedzanych centrów kulturalno-naukowych ze względu na swój zróżnicowany program i ciągłość proponowanych wystaw. Główną ideą centra jest prezentowanie publiczności stałych i czasowych ekspozycji związanych z tematyka różnych rodzajów sztuk, między innymi z dziedziny malarstwa, fotografii, filmu. Tematyką przodującą na wystawach jest temat miasta, jego mieszkańców i architektury, ale także różne postrzeganie zjawiska kosmopolityzmu.

Centrum posiada archiwum pod nazwą "Arxiu Xcentric", które zawiera ponad 700 filmów dokumentalnych i eksperymentalnych, które regularnie są puszczane widzom. Dysponuje również zbiorami, do użytku publicznego, które składają się z różnych materiałów pisanych jak i plików cyfrowych. Zbiory te ze względu na stale zmieniającą się architekturę i sytuację miasta są stale uaktualniane i porządkowane. Opiekę nad konsorcjum sprawuje powiat i miasto Barcelona, którego prezesem jest Josep Ramoneda, filozof i dziennikarz kataloński.

CCCB zostało otworzone w 1994 roku i od tamtej pory były w nim organizowane liczne imprezy kulturalne, wystawy, dyskusje, wykłady z zakresu badań stosowanych w naukach społecznych. Niedaleko Centrum znajduje się MACBA (Muzeum Sztuki Współczesnej), oba, które tak samo kiedyś było hospicjum "La Casa de la Caridad" i funkcjonowało ono do 1957 roku, następnie został on przeniesiony do Llars Mundet w Horcie. Opustoszale budynki pozostały nieużywane do 1989 roku, kiedy to konsorcjum Powiatu i Rady Miasta Barcelony podjęły decyzję o utworzeniu tam CCCB. Postanowiono odnowić i przebudować budynki, które tak długo pozostawały nieużywane. W północnym skrzydle dodano formę architektoniczną mającą 30 metrów wysokości zrobioną ze szkła, która wygląda tak jakby zwisała ze ściany. Takie formy zmian oraz odnawiania dzielnicy spotkały się z uznaniem miasta i zostały niejednokrotnie nagrodzone oraz dofinansowane z różnych źródeł. Dzięki takim inwestycjom dzielnica Raval odbudowuje swoją złą renomę i ma szansę na stanie się jednym z ważniejszych miejsc na turystycznej mapie Barcelony.